การเร่งรีบในลากอสคือ ‘การอยู่รอดในนรก’

ลากอส: เที่ยงคืนแล้ว รถหรูมาถึงนอก Cocoon ไนต์คลับในลากอส เมืองที่ใหญ่ที่สุดและมีชีวิตชีวาที่สุดของไนจีเรีย

ภายในไม่กี่นาที ผู้คนหลายสิบรายล้อมรถโดยหวังว่าจะทำเงินได้

ในย่าน Ikoyi อันมั่งคั่ง กระแสของผู้คนไล่ตามเงินไม่เคยหยุดนิ่ง ทุกคนเอาชีวิตรอดจากงานนอกระบบที่พบได้ทุกวันตามท้องถนน ด้วยเงินเพียงไม่กี่ดอลลาร์ พวกเขาช่วยผู้คนจอดรถหน้าร้านอาหาร บาร์ และคลับราคาแพง และช่วยจัดการการจราจรในระหว่างวัน

ในมหานครที่มีประชากรประมาณ 20 ล้านคน สำหรับคนจนที่สุด วันที่ดีคือเมื่อคุณมีอาหารเพียงพอ วันที่แย่คือเมื่อคุณไม่ทำ และวันเหล่านั้นก็เกิดขึ้นบ่อยขึ้นเนื่องจากค่าเชื้อเพลิงและอาหารที่สูงส่งผลกระทบต่อรายได้

“ในไนจีเรีย เป็นเรื่องง่าย ไม่ว่าคุณจะเร่งรีบหรือตาย ดังนั้น แม้แต่ 100 ไนรา (25 เซ็นต์) เราก็รับ” มูซา โอมาร์ ยืนอยู่ตรงข้ามไนท์คลับโคคูนกล่าว

ประเทศที่มีประชากรมากที่สุดในแอฟริกามีประชากรประมาณ 80 ล้านคนที่อาศัยอยู่ต่ำกว่าเส้นความยากจนของประเทศ โดยมีรายได้น้อยกว่า 1.90 ดอลลาร์ต่อวัน และในชนบทของไนจีเรีย ผู้คนนับล้านอาศัยอยู่ในพื้นที่ที่ความไม่มั่นคงรุนแรง ทำให้สภาพความเป็นอยู่เลวร้ายยิ่งขึ้น

ขณะนี้ หลายคนกำลังถูกผลักดันให้ถึงจุดเปลี่ยน หลังจากที่ค่าครองชีพและราคาอาหารสูงขึ้นหลังจากการระบาดของโคโรนาไวรัส และอีกครั้งหลังจากที่รัสเซียประกาศสงครามในยูเครน อัตราเงินเฟ้อปีต่อปีอย่างเป็นทางการของไนจีเรียอยู่ที่ 18% โดยอัตราเงินเฟ้อด้านอาหารอยู่ที่ 20% ซึ่งสูงที่สุดในรอบ 5 ปี

ในลากอส ผู้คนที่ใช้ชีวิตและทำงานในแต่ละวันสามารถเห็นคนเร่งรีบได้ในทุกมุม พวกเขารวบรวมหนึ่งในคติประจำเมืองที่มักเห็นเขียนด้วยตัวอักษรสีสันสดใสบนรถบรรทุก: “ไม่มีอาหารสำหรับคนเกียจคร้าน”

ถนนเป็นเหมือนแม่น้ำและพวกเขาหวังอย่างยิ่งที่จะจับปลาที่ผ่านไปมา “ฉันเต็มใจทำงานทุกที่ ทำทุกอย่าง เพื่อหาเลี้ยงชีพที่ดี” โอมาร์ วัย 36 ปี กล่าว “แต่ก่อนไม่ใช่แบบนี้… ราคาสูงขึ้น ทุกอย่างมีราคาแพงและทุกคนเดือดร้อน”

– พระเจ้าเท่านั้นที่หวัง –

ทุกๆ วัน ผู้คนหลายพันคน ซึ่งส่วนใหญ่เป็นวัยหนุ่มสาว หลั่งไหลเข้ามาในเมืองและโดยเฉพาะอย่างยิ่งลากอส โดยหวังว่าจะได้รับความมั่งคั่งเพียงเศษเสี้ยวเล็กๆ ที่กระจุกตัวอยู่ในมือของผู้ที่ได้รับการคัดเลือกเพียงไม่กี่คน เป็นกรณีของ Kasheem Sadiq ที่ออกจาก Kaduna ทางตอนเหนือหลังจากที่ Yusuf ลูกชายคนเล็กของเขาเสียชีวิตซึ่ง “ป่วย”

“ฉันต้องหาเงิน 9,000 ไนรา (ประมาณ 20 ดอลลาร์) เพื่อจ่ายค่ารักษา แต่ฉันทำไม่ได้เพราะราคาอาหารสูงขึ้น และไม่มีงานทำที่ไหนเลย” ชายวัย 44 ปีรายนี้ยืนอยู่ภายใต้แสงไฟทำงานเพียงดวงเดียวของ ถนนมืดของลากอส ตอนนี้ทำงานในลากอส เขาบอกว่าเขามีรายได้ประมาณ 2,500 ไนรา (6 เหรียญสหรัฐ) ต่อวัน ซึ่งมากกว่าครึ่งหนึ่งของประชากรที่ทำได้เกือบสามเท่า แต่ “ทุกคืน ฉันร้องไห้ อยู่ให้ห่างจากครอบครัว” เขา กล่าวว่า.

ขณะนี้เวลา 02.20 น. นอกไนท์คลับ Cocoon คนในรถปอร์เช่กำลังพยายามจอดรถในขณะที่กลุ่มคนเร่งรีบนำทางคนขับเพื่อไม่ให้รถหรูชนในคูน้ำที่เต็มไปด้วยขยะ “คนรวยกำลังร่ำรวยจนไม่มีใครสนใจคนจน” อับดุล มูซา วัย 35 ปี ซึ่งดูเหมือนจะเป็นหัวหน้าที่ไม่เป็นทางการของพวกนักธุรกิจกล่าว “พระเจ้าเท่านั้นที่สามารถช่วยเราได้”

– ยาเสพติด โสเภณี –

จากเมือง Benue ทางตะวันออก Musa ได้ทำงานตามท้องถนนของ Ikoyi มาตลอดห้าปีที่ผ่านมา เขาบอกว่าเขานอนในคอกสัตว์ในตอนกลางคืนพร้อมกับลา “ฉันไม่อยากมีลูก” เขากล่าว ในประเทศนี้ “เราอยู่ในนรก”

ตี 5 กว่าแล้ว คนในคลับต่างออกไป มุ่งหน้ากลับไปที่รถของพวกเขา มาช้าหรือเร็ว แต่มีคนตะโกนสามพยางค์ต่อไปนี้ก็เพียงพอที่จะปลุกระดมฝูงชน: “Bu-ha-ri” โดยอ้างถึงประธานาธิบดี Muhammadu Buhari อดีตนายพลทหารบก วัย 79 ปี จะลาออกจากตำแหน่งในปีหน้า หลังจากที่ดำรงตำแหน่ง 2 สมัยที่รัฐธรรมนูญอนุญาต

สำหรับหลายๆ คนรวมถึงผู้ที่รอนอกโคคูน รัฐบาล “ทุจริต” และ “ไม่ทำอะไรเพื่อประชาชน”

Anita Obasi ผู้หญิงคนเดียวในกลุ่มนักธุรกิจกำลังมองดูกระแสรถที่ขับออกไปและสูบบุหรี่ ในไนจีเรีย ยาเสพติดถูกใช้กันอย่างแพร่หลายในหมู่นักเลงข้างถนนเพื่อหลีกหนีความเป็นจริง

สวมหมวกสีดำ รอยยิ้มของวัย 24 ปี เธอบอกว่าการสูบบุหรี่ “ช่วยลดความเจ็บปวด” ในช่วงสองปีที่ผ่านมา เธอทำงานเป็นโสเภณี โดยเรียกเก็บเงินจากลูกค้า 9 ดอลลาร์หรือ 11 ดอลลาร์เมื่อเธอเดินทางไปหาพวกเขา

หลังจากสองทศวรรษของการเติบโต ไนจีเรียเข้าสู่ภาวะถดถอยในปี 2559 หลังจากราคาน้ำมันตกต่ำ เศรษฐกิจเพิ่งเริ่มฟื้นตัวในปี 2563 เมื่อเกิดโรคระบาด และสงครามในยูเครนทำให้ทุกอย่างแย่ลงไปอีก

Obasi อยู่ในความปวดร้าวอย่างต่อเนื่อง: เธอจะสามารถเลี้ยงลูกสาวของเธอได้ในตอนท้ายของวันหรือไม่? “ฉันพยายามคิดถึงด้านสว่างของสิ่งต่าง ๆ แต่ทุกสิ่งรอบตัวฉันกำลังแย่ลง”